Ένας αστυνομικός της Άμεσης Δράσης Λάρισας προχώρησε σε περιγραφές για το χάος που συνάντησε μόλις έφτασε πρώτος στο σημείο του σιδηροδρομικού δυστυχήματος και τον τρόπο που κατάφερε μαζί με τον συνάδελφό του να σώσουν ανθρώπινες ζωές.
Όπως αναφέρει στο protothema ο Βαγγέλης Ντόντος, ο οποίος με το περιπολικό του μετέφερε τέσσερις τραυματίες φοιτητές από τα «βαγόνια του θανάτου» στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, το βράδυ της Τρίτης έκανε «μια απλή περιπολία όπως όλες τις υπόλοιπες ημέρες, στην παλαιά εθνική οδό με κατεύθυνση προς Θεσσαλονίκη», όταν ο ίδιος και οι υπόλοιποι συνάδελφοί του έλαβαν σήμα από το Κέντρο της Άμεσης Δράσης για τη σύγκρουση των δύο τρένων.
«Μόλις φτάσαμε αντίκρισα το απόλυτο χάος», αναφέρει, σημειώνοντας ότι παρέλαβε τέσσερις τραυματίες τους οποίους μετέφερε στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, «διότι ο συνοδηγός μου, με τον οποίο συνεργάζομαι τα τελευταία έξι χρόνια, έφτασε κατευθείαν στα μπροστινά βαγόνια προσπαθώντας να προσφέρει το καλύτερο δυνατόν».
Ο αστυνομικός που υπηρετεί στην Ελληνική Αστυνομία τα τελευταία 18 χρόνια και τα τελευταία έξι χρόνια στην Άμεση Δράση, τονίζει ότι κατά τη διάρκεια της μεταφοράς των τραυματιών στο νοσοκομείο, είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τους συγγενείς των τραυματισμενων που μετέφερε με το περιπολικό. «Τους κατέβασα στο νοσοκομείο και επέστρεψα πίσω προκειμένου να βοηθήσω όπου αλλού μπορούσα», συμπλήρωσε.
Ο Βαγγέλης Ντόντος, που μαζί με τον Αρχιφυλακα της Άμεσης Δράσης, Βασίλειο Κάζα, έφτασαν πρώτοι στο σημείο της καταστροφής και προσέφεραν τα μέγιστα για να βοηθήσουν τα θύματά, ζήτησε να τονιστεί ότι «δεν θεωρώ τον εαυτό μου ότι έκανα κάτι παραπάνω από αυτό που διατάζομαι καθημερινά από την Υπηρεσία μου. Δηλαδή αυταπάρνηση και επαγγελματισμό».
Ερωτηθείς για το αν οι τραυματίες φοιτητές του έλεγαν κάτι κατά τη διάρκεια της διαδρομής, ανέφερε ότι το μόνο που του μετέφεραν είναι ότι πονάνε και ήταν σοκαρισμένοι, για αυτό ο ίδιος είχε επικοινωνία με τους γονείς προκειμένου να τους ηρεμήσει και να φτάσουν με ασφάλεια στο νοσοκομείο.
«Την ίδια ημέρα επικοινώνησα με τη μητέρα της μίας κοπέλας, διότι είχα αγωνία για την κατάστασή τους και την επόμενη ημέρα που διατάχθηκα από την Υπηρεσία μου να πάω στο νοσοκομείο, ήρθαν από μόνοι τους οι γονείς και με βρήκαν για να με ευχαριστήσουν. Αυτό είναι το μεγαλύτερο μπράβο που μπορώ να ακούσω, αυτό των γονιών», τονίζει.
Τέλος, ο έμπειρος αστυνομικός, αναφέρει ότι «ήταν η πιο δύσκολη και η πιο σκληρή κλήση που έχω δεχθεί στην καριέρα μου. Συλλυπητήρια στις οικογένειες και σεβασμός».
