Ένας πρόσφατα ανακαλυφθείς δεινόσαυρος με φτέρωμα και ράμφος παπαγάλου φωτίζει την εξέλιξη των δεινοσαύρων σε πτηνά. Ο ψιττακόσαυρος, που έζησε πριν από 135 εκατομμύρια χρόνια, μελετήθηκε από επιστήμονες του University College Cork και του Πανεπιστημίου Nanjing. Το απολίθωμα, που βρέθηκε σε εξαιρετική κατάσταση, αποκάλυψε ότι το δέρμα του δεινόσαυρου αποτελούνταν από πυρίτιο, όπως το γυαλί. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι ο ψιττακόσαυρος είχε δέρμα σε ζώνες με φολίδες στον κορμό και φτέρωμα στην ουρά.
Η Σημασία της Ανακάλυψης
Η ανακάλυψη αυτή παρέχει σημαντικές πληροφορίες για τη μετάβαση από τα φολιδωτά δέρματα στα φτερωτά σώματα των δεινοσαύρων, ενισχύοντας τη θεωρία ότι τα πτηνά είναι απόγονοι των δεινοσαύρων. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το δέρμα του ψιττακόσαυρου είχε δύο στρώματα, παρόμοια με εκείνα των σύγχρονων ερπετών, όπως οι κροκόδειλοι. Αυτή η δομή επιτρέπει την κατανόηση της εξέλιξης των φτερών, της θερμορύθμισης και της ικανότητας πτήσης στα πτηνά.
Η μελέτη υποδηλώνει ότι υπάρχουν πολλά απολιθώματα με κρυμμένους μαλακούς ιστούς που περιμένουν να μελετηθούν, αποκαλύπτοντας περισσότερα μυστικά για την εξέλιξη των δεινοσαύρων. Η ανάλυση τέτοιων ευρημάτων μπορεί να προσφέρει νέες γνώσεις για την προσαρμογή των δεινοσαύρων στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον και τη μετάβασή τους σε πτηνά, συμβάλλοντας στην ευρύτερη κατανόηση της εξέλιξης των ειδών.
